Ulus egemenliğini şöyle ya da böyle kazanmış bir ülkenin devrimci kahramanları olarak ilan edilen Deniz Gezmiş ve o dönemin Türk gençleri “bağımsız Türkiye” çırpınışlarını saygıyla karşılayıp hiçbir zaman faşizmle özdeşleştirmedik. Ortaya çıktıkları gibi, kendilerine Türkiye ulus devletini kuran kurucusu Mustafa Atatürk’ün anıt kabrini ziyaret etmeleriyle başlatılan mücadelelerini eleştiri bandından çıkartıp faşizmin kara tahtasına koymadık.

25 ve 37 yıllarında başlayan Dersim isyanlarına karşı Kemalizm’in kurucu iradesini temsil eden sözüm ona (SOL) iradenin Medya manşetleri insanı utandırdığı halde, Koçgiri isyanıyla başlayan katliamın kanla akan derelere dönüştüğü halde, ovalar, yamaçlar ceset kokusuyla geçilmez olduğu günlerde Kemalizm’i temize çıkarmak için şu komintere bu komintere yazdıkları utanç raporlara rağmen Faşizmin mezarına gömdürecek kaba eleştirileri yapmadık.

90’lı yıllarla başlayan süreçte on binlerce köy yakılmasına rağmen, on binlerce Kürt gençleri faili meçhul denilen bir barbarlıkla sokak ortasında enselerine kurşun sıkılmasına rağmen cezaevlerine atılan Kürtlerin aklı başına gelsin diye bol kepçeyle dışkı yedirildiğine rağmen, Kürt kadınına ve çocuklarına insanlığın tüm kriterleri altüst eden işkence ve tecavüze uğramasına rağmen faşizmin yere serdiği sağır dilsiz yatağında kalkmadıkları halde Türk Solu’na “Faşizmin sol ayağıdır” eleştirisini getirmedik.

Velhasılıkelam bay Türk solu bay ve bayanlar benim vatandaşımdır diyen Kürt halkını imhaya çalışan bir kurucu iradenin anıt kabrini ziyaret etmekle Milliyetçi olmuyorsunuz da bin bir zorlukla Kürt halkının sesini çok kıt imkanlarla duyurmaya çalışmış olan Mustafa Barzani’ye saygı duymakla biz ilkel milliyetçi oluyoruz öyle mi?

Aç kalmış kedinin kedi mamasını görünce miyavlaması gibi, CHP’nin iktidar olasılığına karşı sömürü düzeninin kurucu iradenin kapısında miyavlamanız Milliyetçilik olmuyor da? Her kabile ve aşiretin bile devlet olduğu bir dönemde, Qadi Muhammed’in o dönemin kısır imkânlarıyla Kürtler için bir şeyler yapmaya saygı duymakla ilkel Milliyetçi mı olduk öyle mi?

Sözüm ona Türkiye Milli demokratik Devrim teorisinin kurucusu Mehri Beli’nin elini öperken Milli olmuyorsunuz ama Kürt halkının hak aramasının direniş sembolüne dönüşen Alişêr ve hatunu Zarife hanımı anmakla İlkel oluyoruz öyle mi?

Bağımsız Türkiye için can verenleri ilahlaştırdığınızda siz solcu oluyorsunuz ama Kürt halkına bir nebze özgürlüğü için birkaç kibrit çöpüyle kendi yaşamlarına son veren Hayri Durmuş ve Mazlum Doğanları aklımıza getirdiğimizde Milliyetçi oluyoruz öyle mı baylar!

Doğu Perinçeklerinizle, Yalçın Küçüklerinizle, Ahmet Şıklarınızla hatta ve hatta Mihri Bellinizle Kürt halkını kendi özünden koparıp kendinize benzetmenizle siz solcu oluyorsunuz ama biz sizin sol şovenizm zikzaklarınızı eleştirdiğimizde ilkel Milliyetçi oluyoruz öyle mi?

Siz Kürt halkının kalbinde yer almış Barzani’ye puşt, sevilen sayılan Selahattin Demirtaş’a sosyal fenomen dediğinizde solcu oluyorsunuz ama biz, bizim başımıza bela sardığınız hayali teorilerinize bir iki şey söylediğimiz de ilkel Milliyetçi oluyoruz öyle mi?

Bakın bay ve bayan Türk solu bay ve bayanlar, siz bize ilkel Milliyetçi dediğinizde inanınız ki ah ah keşke kırk yıl önce olsaydık diye geçen kırk senenin pişmanlığını duyuyoruz. Siz Barzani’ye her dil uzattığınızda of of niye daha çok sevmemişiz diye içimiz gidiyor. Siz sol ve sosyalist olmaktan bahsederken, geçmiş yüz yılla ortaya çıkan kepazeliğin notlarını okur ve öğreniyoruz.

Yani sözün kısası biz Kürtler ne yazık ki, Kürt milliyetçisi olmayı beceremedik ama yukarda Allah var sizler tam bir yüz yıl sömürü düzenin ve baskıcı iradenin kapsında aç kalmış kedi gibi miyavlamasını becerdiniz. Daha dün CHP ve İYİ Partinin kapısında miyavlayanlar kalkmış Kürt yurtseverleri ilkel Milliyetçilikle suçluyorlar. Ha bir de  Suçlamakla kalmıyorlar, kendi kendilerine bir yüz yıl yetmeyen akıllarıyla bize akıl vermeye çalışıyorlar! HADİ BE ORDAN!