Dünün paryaları bugünün müttefikleri, ancak yakın gelecekte sonsuza dek evlerinden sürülen Kürt mültecilerin sefaleti, Donbas'taki Rus mermilerinden kaçan çaresiz Ukraynalılarınkinden pek farklı olmayacak.

Rusya'nın Ukrayna'yı işgali ikincil krizler üretiyor. Bunlardan bazıları şu şekilde: Savaş, Ukrayna'nın Karadeniz limanlarından milyonlarca ton tahıl ihraç etmesini engellediği için dünya gıda kaynaklarına yönelik tehdit gibi. Başka ülkelere sığınan Ukraynalı mültecilerin trenlere yığılmaları gibi. Yaşanan bu olaylar dünyadaki hemen hemen her televizyon ekranında gösterildi.

Ancak Ukrayna dışındaki savaşın en kötü sonuçlarından bazıları, özellikle Türkiye'nin son haftalarda Suriye'nin kuzeyindeki Kürtlerin kontrolündeki yerleşim bölgelerini ele geçirmek için bir saldırı planladığını açıklaması gibi medyanın radarında değil. Türkiye'nin son beş yıldaki önceki operasyonlarından yola çıkarsak bu saldırı, Kürtlerin etnik temizliğine ya da Kürtlerin Suriye'nin diğer bölgelerine kaçmaktan başka seçeneği kalmaması anlamına gelecektir.

Göç, yıkım, ölüm

39 yaşındaki Suriyeli Kürtçe Kürtçe öğretmeni Shivan Ahmad, kendisi ve ailesi Türk saldırısını beklerken, “Suriye'de yerinden edilme, yıkım, ölüm ve varlığımızın sona ermesiyle karşı karşıyayız” dedi. Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan “teröristlere” karşı hareket ettiğini iddia ettiği için korkuları abartı değil, ancak pratikte bu, iki milyon Suriyeli Kürt'ün adım adım şehirlerinden, kasabalarından ve köylerinden ve hala ellerinde bulundurdukları az sayıdaki toprak parçasından göç etme ihtimalinin olduğunu gösteriyor.

Ukrayna savaşı, Türkiye sınırının güneyindeki Kürtlerin çoğunlukta olduğu bölgeleri yok etme sürecini hızlandırdı çünkü hem ABD hem de Rusya Türkiye'nin desteği için rekabet ediyor.

ABD, Türkiye'nin 2016'dan beri gevşek ittifak içinde olduğu Rusya ile yakınlaşmasını engellemek, İsveç ve Finlandiya'nın NATO'ya katılmasına yönelik itirazlarını geri çekmek istiyor.

Suriye'deki Kürtler, Amerikan liderliğindeki Suriye'de İslam Devleti'ne (İŞİD) karşı başarılı bir kampanya için kara birlikleri sağlasa da, zorlu savaşlarda 11.000 savaşçı kaybederken, Washington'un eski müttefiklerini Türk saldırısından kurtarması pek mümkün değil. Geçmişte farklı zamanlarda Kürtler lehine ve aleyhine hareket eden Rusya'nın Türkiye'yi uzlaştırması gerekiyor ancak Rusya daha önce ateşkes düzenlemelerini izleyen sahadaki kuvvetlerini azalttı.

Çok kanlı bir olay

Türk liderliğindeki taarruz muhtemelen çok kanlı bir olay olacak, tıpkı haklı olarak uluslararası öfkeyi çeken Ukrayna'nın bazı kısımlarını Rus işgali kadar vahşi. Washington Enstitüsü ve Lyon 2 Üniversitesi'nde kuzey Suriye konusunda uzman olan Prof Fabrice Balanche, Le Figaro'ya verdiği röportajda, "Erdoğan Türkiye sınırının 30 km güneyinde bir güvenlik kemeri oluşturmak istiyor" diyor. “Kuzeydoğuda [Suriye'nin] bu, sadece YPG [Kürt] milislerinin değil, Kürt nüfusun ortadan kaldırılması ve onların yerine Arap nüfusların getirilmesi anlamına geliyor… Akdeniz'den Dicle'ye."

Türkiye, Kürtlerin çoğunlukta olduğu bölgeleri işgal etmek ve etnik olarak temizlemek için Suriye'nin kontrolü altındaki bölgelerinden Arap paralı askerleri çekiyor. Balanche, “Erdoğan rejimi böylece Osmanlı döneminin disiplinsizlikleri ve yağmacılık zevkleriyle tanınan ‘başı bozuklarını’ eski haline getirdi” diyor. Bu Türk yanlısı savaşçılar ve aileleri geçmişte Kürtlerden çalınan arazi ve binaların başlıca alıcılarıydı.

Türkiye, ilk saldırısının kuzeybatı Suriye'deki Tel Rıfat ve Menbic'e olacağını açıkça belirtti. Menbic, Fırat'ın batısında ve Halep'in doğusunda 300.000'den fazla insanın yaşadığı hareketli küçük bir şehirdir. Dört yıl önce burayı ziyaret ettiğimde, o zamanlar kuzeye kısa bir mesafedeki siperlerden başlatılan Türk liderliğindeki saldırılara açık bir şekilde savunmasızdı. Ama belli belirsiz ama görünür bir Amerikan koruması altındaydı. Amerikan zırhlı araçlarından oluşan bir konvoyun şehrin eteklerinde yolda yarıştığını gördüm.

Ancak IŞİD yenildiğinden beri Amerikalıların artık Suriyeli Kürtlere ihtiyacı yok ve Washington ile Moskova arasındaki ustaca dengeleme eylemi nedeniyle Türkiye'ye ihtiyaçları var. Türkiye'nin Karadeniz'deki coğrafi konumu, ona diğer güçlerin görmezden gelemeyeceği büyük bir askeri ve siyasi kaldıraç sağlıyor.

Bir Suriyeli Kürt'ün gerçekten güvende olduğu yer

Menbic gibi yerlerde sıradan insanlar, felaketin kendilerine doğru geldiğini görebilirler ve bulabildikleri her yerde güvenlik ararlar, ancak bir Suriyeli Kürt'ün gerçekten güvende olduğu çok az yer var. Menbic'te ikamet eden bir kişi, “son iki hafta içinde birçok ailenin Halep'e gittiğini ve adamları [Beşar Esad'ın] rejimi tarafından arananların bir kısmının” doğuya, Kürt şehirleri Kamışlı ve Haseke'ye kaçtıklarını söylüyor.

Suriye Kürtlerinin akıbeti ve 2011'de Esad'a karşı ayaklanmayla gelişen devletçiklerinin Türkiye tarafından yok edilmesi, çağımızın en büyük trajedilerinden biridir. Bunların hiçbiri gizlice olmadı ve insan hakları örgütlerine verilen ifadelerle desteklenen ve Rusların Ukraynalı köylülere karşı işlediği herhangi bir şey kadar konuşulmadı. Üstelik bu büyük vahşetleri kanıtlayan çok sayıda fotoğraf mevcut iken.

Bazıları, diğer orduların Rus ordusunun Rusları kancadan kurtardığı kadar kötü davranabileceğini söyleyerek gülünç bir iddiada bulunabilir. Aksine, Rus ordusunun cezai vahşet tekeline sahip olduğunu iddia etmek, onlara yönelik suçlamaları değersizleştirir ve suçlamaları partizan propagandasına indirger.

Bu önyargı, Yemen, Keşmir, Filistin veya Türkiye'deki vahşetlerden Ukrayna'daki cinayetler ve yıkımlarla aynı nefeste bahsetmenin bile “ne hakkında-izm”e dalmak olduğu şeklindeki saçma iddiayla haklı çıkıyor. Gerçekte, ikinci ifadenin kullanımı, dünyayı düşmanca siyah şapkalar ve dostça beyaz şapkalar olarak bölen ikiyüzlü ve propagandacıyı her zaman ifşa eder.

Ancak hükümetlerin ve onların ponpon kızlarının çatışma zamanlarında her zaman yaptıkları şey budur. Sovyetler Birliği'ne karşı orijinal Soğuk Savaş'ta, Apartheid Güney Afrika ve General Franco'nun faşist İspanya'sı “özgür dünya”nın destekçileri olarak seçildi ve en korkunç paryalar uygun müttefikler olarak rehabilite edildi.

Şimdi aynı şey Ukrayna savaşının patlak vermesiyle tekrar oluyor ve değerli bir müttefik olarak yetiştirilen sadece Erdoğan değil. Bir zamanlar Suudi Arabistan'ı “bir parya” olarak nitelendiren ve Veliaht Prens Muhammed bin Salman'ı aramayı reddeden Başkan Biden, şimdi Suudi Arabistan'ın fiili lideri tarafından kendi çağrıları reddediliyor .

Kısa bir süre önce Biden, ABD Ulusal İstihbarat Ofisi tarafından yazılan ve “Suudi Arabistan Veliaht Prensi Muhammed bin Salman'ın Suudi gazeteci Cemal kaşıkçı’yı yakalamak veya öldürmek için İstanbul'da bir operasyona onay verdiğini değerlendiriyoruz” diyen bir rapor yayınlamıştı. Ancak şimdi, Biden krallığı ziyaret etmeyi planladığı ve Bin Salman'ı daha fazla petrol pompalaması için ikna etmeye çalıştığı için 2018'de İstanbul'daki Suudi konsolosluğunda Kaşıkçı'nın parçalanması unutuldu.

Dünün paryaları bugünün müttefikleri, ancak yakın gelecekte sonsuza dek evlerinden sürülen Kürt mültecilerin sefaleti, Donbas'taki Rus mermilerinden kaçan çaresiz Ukraynalılarınkinden pek farklı olmayacak.