Osman AYDIN

Irkçılık ideolojisi, insanoğlunun yarattığı en rezil anlayış olsa gerek. Dünyanın hemen her coğrafyasında bu ideolojinin sayısız mağdurları akla gelmeyecek boyutlarda acılar yaşadılar ve yaşamaktalar.

Ahlaki olmayan bu ideoloji, Amerika tarihinde uzun bir dönemde büyük kıyımlara yol açarken, ırkçılık uygulamaları Avurupalılar tarafından yaklaşık altı asır sürdürüldü ve özellikle 20. yüzyılda ırkçılık ideolojisi jenosidi meşru bir araç haline getirerek uyguladı.

Kürtler de bu anlayışın kurbanları olarak büyük acılar yaşadılar, yaşıyorlar.

Güney Afrika’da “apartheid” olarak isimlendirilen ırkçılık ideolojisi, beyez azınlık tarafından yönetilen Güney Afrika Cumhuriyeti, tarafından sistemleştirilerek acımasızca uyguladı.

“Apartheid” , Güney Afrika Cumhuriyeti ile bu devlete bağlı Namibya’da 1948 - 1994 yılları arasında beyaz yönetici azınlık tarafından oluşturulan resmî devlet politikası olarak,ırksal ayrımcılığı savunan ve uygulayan sistemin adıdır.

Güney Afrika'da ayrımcılık, 1948 yılı genel seçimlerinden sonra tamamen resmi ve meşru devlet politikası haline getirildi. Beyaz azınlık dışındaki çoğunluk vatandaşlık hizmetlerinden son derece kısıtlı olarak yararlandırıldı. Siyasal hakları yoktu.

Siyahilerin Mandela öncülüğündeki mücadelesi sonunda Birleşmiş Milletler tarafından 30 Kasım 1979 yılında “Kurumlaşmış Irk Ayrımcılığı Suçunun Önlenmesi ve Cezalandırılması Uluslararası Sözleşmesi”kabul edildi.

Türkiye bu sözleşmeyi imzalamadı.

Türkiye’nin sırtı mı yara? Bu sözleşmeyi imzalamayan devletler açısından “kurumsal ırkçılığı” savundukları anlamı çıkmıyor mu?

Tarihte bugünün anısı da bu.