Türkiye, Sınır Tanımayan Gazeteciler, örgütünün hazırladığı basın özgürlüğü endeksinde iki sıra gerileyerek 151’inci sırada yer aldı.

Sınır Tanımayan Gazeteciler (RSF), 2016 Dünya Basın Özgürlüğü Raporu‘nu Washington’da açıkladı.

180 ülkenin değerlendirildiği özgürlük karnesinde Türkiye geçen yıla göre iki sıra daha gerileyerek 151’inci yer aldı, “gazetecilik yapmanın zor olduğu ülkeler arasında” yer aldı.

Amerika’nın Sesi’nin (VOA) haberine göre; örgütün ABD Direktörü Dephine Halgand’ın basın kuruluşlarıyla paylaştığı raporda Türkiye, Rusya’nın da gerisinde kalarak 151’inci sıraya düştü.

2015 raporuna göre 2 sıra daha gerileyen Türkiye, Tacikistan ile Demokratik Kongo Cumhuriyeti arasında yer aldı.

Raporda, “Türkiye’de gerilemeye yol açan karmaşa, Suriye’deki çatışmalar ve PKK’li Kürt isyancılarla mücadelenin yeniden başlamasından kaynaklanıyor. Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın gittikçe büyüyen otoriter yönetimi ve yöneticilerin gösterdiği paranoya, hali hazırda kutuplaşmış bir toplumdaki çatlağı daha da derinleştirdi” denildi.

“Türkiye’nin sıralamasını doğrudan etkiliyor”

Dephine Halgand, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın, Almanyalı komedyen Jan Böhmermann’a hakaret davası talebini de değerlendirdi:

“Türkiye’nin uzun ve üzücü listesindeki bu son suistimal, gelecek raporda sayısal kriterler arasında göz önünde bulundurulacaktır. Bu kriterler suistimallerin, tutuklanan ya da saldırıya uğrayan gazetecilerin, başlatılan yasal süreçlerin sayısıdır. Bu durum, Türkiye’nin sıralamasını doğrudan etkiliyor. Bu yıllardır böyle. Daha da kötüleşemeyeceğine inanırken, her zaman hayret ettiğimiz sürprizlerle karşılaşıyoruz.”

Basın özgürlüğünde birinci Finlandiya

Raporda ilk sırada Finlandiya yer alıyor.

Onu Hollanda, Norveç, Danimarka ve Yeni Zelanda takip ediyor.

Listenin son sıralarında ise Çin, Suriye, Türkmenistan, Kozey Kore ve Eritre bulunuyor.

Almanya 16, Britanya 38, ABD 41 ve Fransa ise 45’inci sırasında bulunuyor.

Sınır Tanımayan Gazeteciler, basın özgürlüğü raporunu 2002’den bu yana yayımlıyor.

Raporda, çok seslilik, bağımsız basın, oto sansür, şeffaflık, yasal düzenlemeler, altyapı ve gazetecilere yönelik saldırılar ölçüt alınıyor.